Dag 6 In het weekend zijn er geen taallessen, maar het culturele programma loopt gewoon door.

Om 10 uur verzamelen we ons bij het metrostation voor een excursie met als thema "de

voetsporen van de joden in Warschau".  Ik beloof mezelf een dagkaart voor het OV ( 15 ZL),

zodat ik daarna het koninklijk kasteel kan bezoeken en in het Lazienkapark naar het wekelijkse

Chopin-concert kan luisteren. Ik zie het niet zitten om na een excursie van drie uur overal nog

lopend heen te gaan.

 

Als ik op punt van vertrekken sta, merk ik dat langzaam maar zeker de internetsterkte, die gisteren

enorm te wensen over liet, weer toeneemt. Kennelijk logt men één voor één uit. Er is iets wat ik

dringend moet doen en dat is voor mij belangrijker dan de excursie. Ik besluit de drie uur sterk internet

te benutten. De andere dingen, die op mijn lijstje staan voor vandaag doe ik wel, want als iedereen weer

terug is, vliegt het internet er meteen weer uit. Het netwerk in dit gebouw is duidelijk overbelast, maar

zodra je buiten komt, hangt aan iedere tweede lantaarnpaal een bordje hotspot WM (Warszawa Miasto=

 stad Warschau)

 

Ik loop naar het kasteel, want de wielerronde waarvoor ik gisteren later van huis ben gegaan, blijkt ook

vandaag nog veel afgesloten straten op te leveren. Op zondag mag je het kasteel gratis in, de rest van de

week betaal je 30 Zl. De meeste musea hebben een gratis-toegang-dag. Toch moet je dan eerst aan het

loket eerst netjes een kaartje ophalen. Het kasteel is van binnen mooier dan van buiten. Veel wit met bladgoud

en veel ingelegd hout. De balzaal en de marmeren zaal steken elkaar naar de kroon en ook een beeld van Atlas

en de schilderijen van Jan Matejko zijn de moeite waard. Ik verbaas me er tegenwoordig over dat er overal

gefotografeerd wordt in musea. Ik heb mijn rugzak met mobiel keurig achter gelaten in de garderobe. Voor wie

geen Pools kan lezen zijn er audioguides. Dat lijkt me handig, want er is veel, maar niet alles in het Engels op de

bordjes te lezen. En wat je zeker niet over mag slaan is de filmzaal tegenover de garderobe. Daar krijg je een

indrukwekkend beeld over de geschiedenis, de vernietiging en de wederopbouw van dit kasteel. Fascinerend!

 

Een uur is niet genoeg om naar het openluchtconcert in het Lazienkapark te lopen. De wielerronde zorgt overal

en nergens voor oponthoud. Ik kom zelfs in het rennerskwartier terecht. Ik ben net op tijd om het laatste kwartiertje

van het concert mee te pikken. Het is er stervensdruk. Vele malen drukker dan je op foto's in reisgidsen te zien krijgt.

Het is bijna verbazingwekkend dat ik nog een stukje gras weet te vinden om op te zitten. Op de terugweg plof ik op

een terrasje neer, vanwaar ik precies zicht heb op de prijsuitreiking van de wielerronde.

Wat een gezellige sfeer hangt hier! Er is een soort stro-dorp met kraampjesvan fietsfabrikanten en wat dies meer zij. Bovendien  waait  het een beetje, waardoor het meteen aangenamer vertoeven is.