Dag 5 Nadat we gisteren in de vorm van een stripverhaal over de historie van Warschau de verleden tijd hebben behandeld, besluit ik om vandaag een fotoreportage van de binnenstad van Warschau te maken.
In Wroclaw heb ik leuke ervaringen opgedaan met free walking tours. Gidsen in de stad zijn te herkennen aan gele paraplu's en leiden je vervolgens door de stad, waarbij ze verschrikkelijk hun best doen om de stad op een leuke manier te presenteren. Het free in free walking tours kun je associëren met gratis. Er wordt geen toegang o.i.d. geheven. Je geeft de gids achteraf wat jij vindt wat het waard was. Ik stop nieuwe baterijen in mijn fototoestel, om tot mijn teleurstelling te merken dat de nieuwe memory card, die ik er in Nederland in gestopt heb een foutmelding geeft. Winkelketens als Saturn en Mediamarkt zijn hier wel, maar die zitten in de buitenwijken. Ik besluit wel met free walking tours mee te gaan. De foto reportage moet maar even wachten.
Te voet zoek ik de Rynek, de markt op door de bordjes stare miasto te volgen. Als ik in de binnenstad aankom hangt er een fijne sfeer. Er zijn veel toeristen, maar er is ruimte voor iedereen, alleen bij de ijsverkopers staan rijen alsof de ijsjes gratis uitgedeeld worden. Waarschijnlijk voelt iedereen zich hier meteen op zijn gemak. Op de Rynek (Markt) vind ik echter geen gele parapluutjes. De Rynek valt me trouwens, in tegenstelling tot de rest van de mooie binnenstad, een beetje tegen. De mooie pastelkleuren, die ik van Wroclaw en Krakau ken ontbreken. Het is er wel gezellig, door de vele kraampjes, straatartiesten en terrasjes. Omdat ik geen gele parapluutjes zie, loop ik door naar een volgend plein, dat ik vanuit de bus kon zien. En inderdaad op het voorplein van het kasteel vind ik bij de Sygmundzuil niet één, maar twee maal wat ik zoek. In Wroclaw sprak de gids Pools en tot mijn verbazing kon ik toen het hele verhaal op twee of drie woorden na volgen. Ik heb dus geen enkel bezwaar tegen een Poolse gids, maar ik kies voor de kleinste groep omdat de gids dan beter te verstaan is.
De gids heet Thomasz en met vier mensen uit de VS, een paar Fransen en meer dan tien Roemenen is de voertaal Engels. Zo'n toer duurt in principe twee uur, maar ik heb er nu drie keer aan meegedaan en ben iedere keer drie uur kwijt geweest. Voor de zekerheid heb ik dus makkelijke schoenen aangetrokken, want schoenen met hakken is op de kinderkopjes van Warschau niet aan te bevelen. Als de gids ons dan ook nog de Polonaise laat dansen op het binnenplein van het kasteel, ben ik daar helemaal blij om. Dit kasteel wordt vanwege zijn eenvoud trouwens Ikea-kasteel genoemd.
De gids weet de groep te bespelen. In plaats van met ons kerken in te gaan brengt hij ons naar het voormalige kerkhof, waar je een wens bij een oude kerkklok kunt doen als je er drie rondjes om heen hinkelt. Halverwege last hij keurig een plas- c.q. ijspauze in. We krijgen het kleinste huis van Warschau te zien en de kortste straat. Vanaf de rivieroever wordt het e.e.a. over de wijken op de andere oever (Praag) verteld waarna we via de Rynek door de stadsmuur van de oude naar de "nieuwe" stad lopen, die overigens maar een eeuw jonger is. Onderweg naar het geboortehuis van Marie Curie krijgen we diverse gastronomische tips. Dan worden serieuzere onderwerpen aangesneden, de vervolgde joden en de tweede wereldoorlog, waardoor meer dan 85% van de oude stad verwoest werd. Alles is nieuw opgebouwd en toch nog op de Unesco Wereld erfgoedlijst terecht gekomen. Tomasz besluit zijn verhaal positief met de geschiedenis van Chopin en geeft tot slot nog een aantal tips voor bezienswaardigheden.
Ik strijk op een terrasje neer en bezoek daarna het barnsteenmuseum aan de Rynek. We hebben vandaag weliswaar geen les, het cultuurprogramma loopt door: Vanavond is er een concert. Ik moet de tussenliggende tijd op een leuke manier doorbrengen. Dat lukt aardig, want het barnsteenmuseum is klein maar interessant. Dat kan ik van het concert niet zeggen. Het is jazz-muziek en dat is echt mijn ding niet. Toen ik 's morgens door het park naar de binnenstad liep waren ze in het park een pop-up bioscoop aan het opzetten en daar zat een band bij te oefenen. Dat lijkt me veel leuker!
