Dag 12 Ik krijg dan ook een Poolstalige verklaring mee dat ik verder gezond lijk.

Lang weekend

Doordat Sint Maria op een dinsdag valt, ontstaat voor veel Polen een lang weekend. Ik word opgehaald om in een dorp niet ver van Torun te komen barbecueën. We spreken om 13.00 uur af, maar mijn gastheer staat bij nummer 10 en ik woon op 10a, in het volgende flatgebouw, dus het duurt even voor we elkaar hebben gevonden. De reis duurt normaal gesproken 2,5 uur, maar dankzij file wordt dat meer dan 4 uur. Hij rijdt op z’n Pools. Het woord schielk is hier ten zeerste van toepassing. Zo snel mogelijk, veel van rijbaan wisselen, af en toe een stoeprandje pakken en alleen maar “oeij” roepen en tot slot altijd voorwaarts inparkeren. Ik heb in heel Polen nog nooit iemand zien file parkeren.

Onderweg vraag ik of hij voor mij voor maandag een afspraak bij een arts kan bezorgen. Ik heb een plek op mijn schouder. Eerst dacht ik dat ik aan het vervellen was, maar toen ik in de spiegel zag dat de plek rond was, wilde ik even laten controleren of het geen tekenbeet is. Polen hechten aan hun gezondheid. Iedere vijfde reclame is er een voor een zalf of een pil.

Zonder pardon wordt ik bij de eerste de beste privé-kliniek afgeleverd, die we tegenkomen. Mijn verzekeringskaart wordt hier niet geaccepteerd, ondanks de verzekering van de maatschappij, dat die in heel Europa geldig is. Het is geen probleem. Je betaalt 100ZL vooruit, laat tig keer je paspoort zien en mag in de rij voor de arts. De receptioniste is  wel lang bezig om mijn Nederlandse adres in de computer te voeren. Gelukkig volstaat mijn Pools om redelijk met de arts te communiceren en kan ik informeren of de ontdekte huidinfectie niet besmettelijk is. Ik krijg een recept mee voor de apotheek in hetzelfde pand en twee uur later sta ik met een zalf van omgerekend 5 Euro weer buiten. De plek is na twee dagen verdwenen. Een volledige medische controle bleek min of meer bij de prijs inbegrepen te zijn. De stethoscoop komt er aan te pas, er werd in mijn keel gekeken enz. Ik krijg dan ook een Poolstalige verklaring mee dat ik verder gezond lijk.

“s Avonds wordt een gezellig samenzijn in de tuin ruw afgebroken door een enorm noodweer, dat over Polen trekt. Het ligt in huis valt uit. We gaan vroeg naar bed, om vervolgens midden in de nacht gewekt te worden als alle lampen weer aanspringen. Later hoor ik van Nederlanders dat er vijf slachtoffers te betreuren zijn door dit noodweer.